1
bana hiçbir zaman mantıklı gelmemiş hadise.
bir defa teknik direktör iyi bir taktisyen fakat kötü bir kadro mühendisi olabilir.
geçici elemandır. tarihte 10 senenin üzerinde bir takımı çalıştırmış teknik adam sayısı pek azdır. galatasaray'da ise yoktur. dolayısıyla ister istemez teknik adamlar hırslarını camianın istikbalinden önde tutar.
kötü bir sezonun ardından jürgen klopp bile dordmund'un başında kalamamışken kolay kolay hiç bir teknik adam koltuğunu koruyamayacağından gittiğinde başarısız olduğu futbolcularla yeni teknik direktörün çalışacağı da unutulmamalıdır.
ki türkiye'de bu gözler bir an önce kovulup tazminatımı alayım diyen teknik adamları da gördü.
keza aynı şey yönetimler için de geçerli. yekta, selçuk, burak... daha senelerce teknik adamlarımızın mecbur olduğu isimler. fakat bu uzun süreli kontratları veren kişiler artık yoklar. o hareketin sorumluluğu bu günün ve yarının teknik adamları tarafından üstlenilecek.
sonuç itibarıyla elbette ki teknik direktörler transferin gelişmesinde öncelikli söz sahibi olacaktır. fakat teknik direktörlerin ve hatta bir adım ötesi yönetimlerin taleplerinin kulüplerin uzun vadeli planlarına uygunluğunu denetleyen, transfer yetkisinin birilerini zengin etme amacıyla kötüye kullanmasının önüne geçecek ve duygusal transfer taleplerine hayır diyebilecek devamlılığa haiz bir transfer komitesi bana göre her kulüp için şarttır.
türkiye gibi düzenin üzerine bir tuğla daha koyma kültürünün olmadığı, her gelenin kendi düzenini ve kendi adamlarını istediği, elde ne olursa olsun herşeye sıfırdan başladığı ülkelerde ise bu tarz sistemlerin oluşması oldukça güçtür.
işte bu noktada irfan aktar gibi, galatasaray lisesi gibi içe kapalı yapıları avantaja çevirmek mümkün. hepi topu 3-5 bin kişi ki bunlar aslında 15-20 kişi tarafından yönlendiriliyorlar, böyle bir sistemin gerekliliğine ikna olduğu taktirde bahsettiğim devamlılığa haiz ve transfer yetkileri teknik adamın biraz üzerindeki transfer komitesini oluşturmak mümkün olacaktır. artık galatasaray yönetimleri dünya devlerinde olduğu gibi daha çok ekonomik refah için çalışmalı diye düşünüyorum.
peki olur mu?
bu kadar akli kararlar bu ülkede en son atatürk sağken alındığından hiç sanmıyorum...
mutlaka birilerinin hırsları, işbilmezliği engel olacaktır. hatta üzücü ama sanırım gündeme gelmesi bile zor. bu gün galatasaray yönetimi futbol şubesini idare etsin diye alex ferguson ile 10 senelik kontrat yapsa, bu konuda dünyanın bir numarasını genel menejer atasa, gelecek bir sonraki yönetimin yapacağı ilk iş eminim ki adamın kıçına teneke bağlayıp göndermek olacaktır. acı türkiye gerçeği...
bir defa teknik direktör iyi bir taktisyen fakat kötü bir kadro mühendisi olabilir.
geçici elemandır. tarihte 10 senenin üzerinde bir takımı çalıştırmış teknik adam sayısı pek azdır. galatasaray'da ise yoktur. dolayısıyla ister istemez teknik adamlar hırslarını camianın istikbalinden önde tutar.
kötü bir sezonun ardından jürgen klopp bile dordmund'un başında kalamamışken kolay kolay hiç bir teknik adam koltuğunu koruyamayacağından gittiğinde başarısız olduğu futbolcularla yeni teknik direktörün çalışacağı da unutulmamalıdır.
ki türkiye'de bu gözler bir an önce kovulup tazminatımı alayım diyen teknik adamları da gördü.
keza aynı şey yönetimler için de geçerli. yekta, selçuk, burak... daha senelerce teknik adamlarımızın mecbur olduğu isimler. fakat bu uzun süreli kontratları veren kişiler artık yoklar. o hareketin sorumluluğu bu günün ve yarının teknik adamları tarafından üstlenilecek.
sonuç itibarıyla elbette ki teknik direktörler transferin gelişmesinde öncelikli söz sahibi olacaktır. fakat teknik direktörlerin ve hatta bir adım ötesi yönetimlerin taleplerinin kulüplerin uzun vadeli planlarına uygunluğunu denetleyen, transfer yetkisinin birilerini zengin etme amacıyla kötüye kullanmasının önüne geçecek ve duygusal transfer taleplerine hayır diyebilecek devamlılığa haiz bir transfer komitesi bana göre her kulüp için şarttır.
türkiye gibi düzenin üzerine bir tuğla daha koyma kültürünün olmadığı, her gelenin kendi düzenini ve kendi adamlarını istediği, elde ne olursa olsun herşeye sıfırdan başladığı ülkelerde ise bu tarz sistemlerin oluşması oldukça güçtür.
işte bu noktada irfan aktar gibi, galatasaray lisesi gibi içe kapalı yapıları avantaja çevirmek mümkün. hepi topu 3-5 bin kişi ki bunlar aslında 15-20 kişi tarafından yönlendiriliyorlar, böyle bir sistemin gerekliliğine ikna olduğu taktirde bahsettiğim devamlılığa haiz ve transfer yetkileri teknik adamın biraz üzerindeki transfer komitesini oluşturmak mümkün olacaktır. artık galatasaray yönetimleri dünya devlerinde olduğu gibi daha çok ekonomik refah için çalışmalı diye düşünüyorum.
peki olur mu?
bu kadar akli kararlar bu ülkede en son atatürk sağken alındığından hiç sanmıyorum...
mutlaka birilerinin hırsları, işbilmezliği engel olacaktır. hatta üzücü ama sanırım gündeme gelmesi bile zor. bu gün galatasaray yönetimi futbol şubesini idare etsin diye alex ferguson ile 10 senelik kontrat yapsa, bu konuda dünyanın bir numarasını genel menejer atasa, gelecek bir sonraki yönetimin yapacağı ilk iş eminim ki adamın kıçına teneke bağlayıp göndermek olacaktır. acı türkiye gerçeği...
