1840
geçen gün bir makalenin ekran goruntusunu yollamistim, bugun vakit buldum, açıklama yapayım. diyor ki rory smith, twitter'dan ceza alan ilk oyuncu babel, yeni bir cagi başlattı. doğru da diyor, akla ilk gelenler melo ve fatih terim.
https://www.nytimes.com/...view-rory-smith.html
edit: bu da sozu gecen tweet: https://twitter.com/.../1086167569004941312
buraya da makaleyi ingilizce ve google translate elverdiğince türkçe yapistiriyorum:
--- türkçe ---
karakterlerle tanımlanan futbol on yılı
tarafından rory smith 2 ocak 2020
son 10 yılda futbol, saha içinde ve dışında tanınmayacak şekilde değişti, çünkü eskiden spor olarak kullanılan şey içerik haline geldi.
istemeden fırtınanın başladığı kafa: ryan babel.
istemeden bir fırtınanın başladığı kafa: ryan babel.hnah mckay / reuters
gelen kutunuzda daha fazla futbol mu istiyorsunuz? rory smith’in haftalık bültenine kaydolun, her cuma size gönderelim.
futbolun modern döneminin başlangıcı kesin olarak tarihlenebilir: 9 ocak 2011. tam olarak da bulunabilir: hollandalı ileriye doğru bir kekik liverpool takımı için oynayan ryan babel'in twitter beslemesine. o zaman, eski dünya anında yeniye karıştığında, her şey değişti.
unutmanız durumunda: o gün, liverpool (on yılın başlangıcında olduğu gibi, sık sık geri döndüğü gibi) manchester united'a bir f.a. kupası maçı kaybetti. son derece tartışmalı çağrılarla işaretlenen çirkin bir oyundu: o zamanlar ingiltere'nin en saygın hakemi howard webb, ilk dakikada united'a bir ceza verdi ve daha sonra liverpool kaptanı steven gerrard'ı göndermeye devam etti.
liverpool, webb’in karar alma sürecini fazla düşünmüyordu. kulübün yöneticisi kenny dalglish, ceza kararını “şaka” olarak nitelendirdi. babel, öfkesini biraz farklı bir şekilde havalandırdı. twitter özetinde manchester united forması giyen webb'in doktorlu bir resmini yayınladı. ve bu basit eylemde yeni bir çağ başlattı.
futbolun 2010'larda olduğu kadar hızlı ve çok değiştiği bir on yılı düşünmek zor. her şeyin nasıl gerçekleştiği ve ne anlama geldiği hakkında her türlü nostaljik deneme için bol miktarda malzeme var: taktik, finansal olarak, saha dışında ve üzerinde.
ispanya'nın, dipsiz sabrıyla dünyayı fethetmesiyle başlayan, tiki-taka'nın acımasız hipnozuyla rakipleri yıpratan on yıl, futbolun, almanya ve arjantin'deki okullarından gelen pres ve karşı baskı rahipleri kadar hızlı ve daha çılgınca sona erdi. - ortodoksiyi bozdu. soccer, 2010'lara topa hakim olma alıştırması olarak girdi ve alanı kontrol etmek için bir egzersiz bıraktı.
zenginlerin daha da zenginleştiği ve aslında fakirlere hiç ihtiyaç duymadıklarını düşünmeye başladığı süper kulüplerin yaşı oldu. barselona, real madrid ve bayern münih'in her yıl şampiyonlar ligi'ni kazandığı on yıl, ancak üçü, ingiltere dışındaki her büyük iç lig şampiyonluğun alayı haline geldiğinde ve diğerine rakip olacak bir kulüp olan ajax, avrupa'nın “prestijli” yabancı olarak en prestijli rekabetinin dördüne ulaşabilirdi.
ve lionel messi ve cristiano ronaldo'nun süper oyuncularının da on yılı oldu, büyük olasılıkla tüm zamanların en büyük iki oyuncusu - bana göre - birbirlerini her geçen yıl yeni, gülünç tarihlere itmek . messi'nin 12 ayda 91 gol attığını veya ronaldo'nun iki haftada bir rekor kırdığı anlaşıldığında bu büyüyü hatırlıyor musunuz? birlikte, büyüklüğün neye benzediğini yeniden tanımladılar; sonsuza dek varislerinin ulaşması gereken çıtayı sonsuza dek yükseltmişler.
gittiklerinde cristiano ronaldo ve lionel messi'nin yerini almayacaklar.
gittiklerinde cristiano ronaldo ve lionel messi'nin yerini almayacaklar. shriederstock aracılığıyla friedemann vogel / epa
manchester city ve paris st.-germain'in bir dış politika kolu haline geldiği zaman, futbol takımlarının ve futbol turnuvalarının toplanıp sadece plütonlar ve tayfunlar ve büyüciler tarafından değil, aynı zamanda ulus devletler tarafından da satın alındığı bir on yıl oldu. kulüpler ve oyuncular aniden çin hükümetinin gazabına girebileceklerinden endişe etmek zorunda kaldıklarında.
tüm bunlar ve daha fazlası oldu, ancak sporda sosyal medyanın gelişinden daha önemli bir değişiklik düşünmek zor. bu babil hikayesini yeniden okurken - bir hafta kadar sonra twitter'da bir şey söylediğinde para cezasına çarptırılan ilk oyuncu olacaktı; zamanla, bu, dünyadaki yönetim organları için zengin bir gelir kaynağı haline gelecektir - ne kadar saf olduğumuzu çarpıcı hale getiriyor.
o zamanlar twitter, “sosyal ağ sitesi” veya “mikroblog” için bir yer olduğunu kaydetti. babel, yayınına değil, “twitter web sitesinde” yayınladı. futbol federasyonu'nun yetkilileri, onu cezalandırırken, twitter'da yayınlanan her şeyin “ulusal bir gazetede röportaj vermek” ile aynı olduğunu açıkladı.
dokuz yıl sonra, sosyal medya, kulüplerin hayranlarla iletişim kurma şeklini, oyuncuların halkla nasıl etkileşimde bulunduğunu ve sporu nasıl kullandığımızı, hem çimde hem de ondan uzak olanları temelden değiştirdi: ısırık büyüklüğünde parçalar , kısa altı saniyelik aksiyon klipleri, abartıyı ve oyunun her küçük yönünün, haberlerin her bir tahılının, konuşulan her kelimenin, yapılan her işin yakınlığını arttırıyor.
ama bundan daha fazlasını yaptı: sahte haberler için bir pota kanıtladı - bazılarımızın aslında sporda başladığını iddia edebileceği bir fenomen.
--- türkçe ---
--- ingilizce ---
a soccer decade defined by characters
by rory smithupdated jan. 2, 2020
soccer has changed beyond recognition in the last 10 years, on the field and off, as what used to be a sport has become content.
the head that unwittingly started a storm: ryan babel.
the head that unwittingly started a storm: ryan babel.hannah mckay/reuters
want more soccer in your inbox? sign up for rory smith’s weekly newsletter and we will send it to you every friday.
the start of soccer’s modern era can be dated precisely: jan. 9, 2011. it can be located exactly, too: to the twitter feed of ryan babel, the dutch forward then playing for a stuttering liverpool team. that was when, and where, everything changed, when the old world blended, instantly, into the new.
in case you have forgotten: on that day, liverpool lost (as it did, often, back at the start of the decade) an f.a. cup match to manchester united. it was a fractious game marked by hotly debated calls: howard webb, then the most highly regarded referee in england, awarded united a penalty in the first minute, and would later go on to send off steven gerrard, the liverpool captain.
liverpool did not think much of webb’s decision-making. kenny dalglish, the club’s manager, called the penalty decision a “joke.” babel vented his anger a little differently. he posted a doctored picture of webb, wearing a manchester united jersey, on his twitter feed. and in that simple act, he ushered in a new age.
it is hard to think of a decade in which soccer has changed so much, so quickly, as the 2010s. there is plenty of material for all manner of nostalgic essays about how it all happened, and what it all meant: tactically, financially, off the field and on.
a decade that started with spain conquering the world with its bottomless patience, wearing down opponents through the brutal hypnosis of tiki-taka, ended with soccer faster and more frenetic than ever as the priests of pressing and counterpressing — from their schools in germany and argentina — subverted the orthodoxy. soccer entered the 2010s as an exercise in dominating the ball and left it an exercise in controlling space.
it has been the age of the superclubs, in which the rich got ever richer and started to think that, actually, they did not need the poor at all. a decade in which barcelona, real madrid and bayern munich won the champions league in every year but three, when every major domestic league apart from england’s became a procession to the title, and when ajax, a club with a history to rival any other, could reach the final four of europe’s most prestigious competition as a “plucky” outsider.
and it has been the decade of the super players, too, of lionel messi and cristiano ronaldo, quite possibly the two greatest players of all time — don’t @ me — pushing each other to new, ridiculous feats of history with every passing year. remember that time messi scored 91 goals in 12 months, or that spell when ronaldo seemed to break a record every two weeks? together, they have redefined what greatness looks like; they have forever raised the bar their putative successors will need to reach.
there will be no replacing cristiano ronaldo and lionel messi when they are gone.
there will be no replacing cristiano ronaldo and lionel messi when they are gone.friedemann vogel/epa, via shutterstock
it has been a decade in which soccer teams, and soccer tournaments, were squabbled over and bought up not only by plutocrats and tycoons and magnates but also by nation states, when manchester city and paris st.-germain became an arm of foreign policy, when clubs and players suddenly had to worry that they might incur the wrath of the chinese government.
it has been all that and more, but it is hard to think of a more substantive change to the sport than the advent of social media. reading back through that babel story — he would, a week or so later, become the first player ever to be fined for saying something on twitter; in time, that would become a rich source of revenues for governing bodies the world over — it is striking how naïve we were.
twitter is a “social networking site,” or somewhere for “microblogging,” reporters noted at the time. babel did not post it to his feed, but on his “twitter website.” the football association’s officials, in punishing him, declared that anything published on twitter was the same as “giving an interview in a national newspaper.”
nine years later, social media has fundamentally altered the way that clubs communicate with fans, how players interact with the public and how we consume the sport, both the stuff that happens on grass and the stuff that happens away from it: bite-size chunks, brief six-second clips of action, ramping up the hyperbole and the immediacy of every tiny aspect of the game, every grain of news, every word spoken, every deed done.
but it has done more than that: it has proved a crucible for fake news — a phenomenon that some of us might argue actually started in sports
--- ingilizce ---
https://www.nytimes.com/...view-rory-smith.html
edit: bu da sozu gecen tweet: https://twitter.com/.../1086167569004941312
buraya da makaleyi ingilizce ve google translate elverdiğince türkçe yapistiriyorum:
--- türkçe ---
karakterlerle tanımlanan futbol on yılı
tarafından rory smith 2 ocak 2020
son 10 yılda futbol, saha içinde ve dışında tanınmayacak şekilde değişti, çünkü eskiden spor olarak kullanılan şey içerik haline geldi.
istemeden fırtınanın başladığı kafa: ryan babel.
istemeden bir fırtınanın başladığı kafa: ryan babel.hnah mckay / reuters
gelen kutunuzda daha fazla futbol mu istiyorsunuz? rory smith’in haftalık bültenine kaydolun, her cuma size gönderelim.
futbolun modern döneminin başlangıcı kesin olarak tarihlenebilir: 9 ocak 2011. tam olarak da bulunabilir: hollandalı ileriye doğru bir kekik liverpool takımı için oynayan ryan babel'in twitter beslemesine. o zaman, eski dünya anında yeniye karıştığında, her şey değişti.
unutmanız durumunda: o gün, liverpool (on yılın başlangıcında olduğu gibi, sık sık geri döndüğü gibi) manchester united'a bir f.a. kupası maçı kaybetti. son derece tartışmalı çağrılarla işaretlenen çirkin bir oyundu: o zamanlar ingiltere'nin en saygın hakemi howard webb, ilk dakikada united'a bir ceza verdi ve daha sonra liverpool kaptanı steven gerrard'ı göndermeye devam etti.
liverpool, webb’in karar alma sürecini fazla düşünmüyordu. kulübün yöneticisi kenny dalglish, ceza kararını “şaka” olarak nitelendirdi. babel, öfkesini biraz farklı bir şekilde havalandırdı. twitter özetinde manchester united forması giyen webb'in doktorlu bir resmini yayınladı. ve bu basit eylemde yeni bir çağ başlattı.
futbolun 2010'larda olduğu kadar hızlı ve çok değiştiği bir on yılı düşünmek zor. her şeyin nasıl gerçekleştiği ve ne anlama geldiği hakkında her türlü nostaljik deneme için bol miktarda malzeme var: taktik, finansal olarak, saha dışında ve üzerinde.
ispanya'nın, dipsiz sabrıyla dünyayı fethetmesiyle başlayan, tiki-taka'nın acımasız hipnozuyla rakipleri yıpratan on yıl, futbolun, almanya ve arjantin'deki okullarından gelen pres ve karşı baskı rahipleri kadar hızlı ve daha çılgınca sona erdi. - ortodoksiyi bozdu. soccer, 2010'lara topa hakim olma alıştırması olarak girdi ve alanı kontrol etmek için bir egzersiz bıraktı.
zenginlerin daha da zenginleştiği ve aslında fakirlere hiç ihtiyaç duymadıklarını düşünmeye başladığı süper kulüplerin yaşı oldu. barselona, real madrid ve bayern münih'in her yıl şampiyonlar ligi'ni kazandığı on yıl, ancak üçü, ingiltere dışındaki her büyük iç lig şampiyonluğun alayı haline geldiğinde ve diğerine rakip olacak bir kulüp olan ajax, avrupa'nın “prestijli” yabancı olarak en prestijli rekabetinin dördüne ulaşabilirdi.
ve lionel messi ve cristiano ronaldo'nun süper oyuncularının da on yılı oldu, büyük olasılıkla tüm zamanların en büyük iki oyuncusu - bana göre - birbirlerini her geçen yıl yeni, gülünç tarihlere itmek . messi'nin 12 ayda 91 gol attığını veya ronaldo'nun iki haftada bir rekor kırdığı anlaşıldığında bu büyüyü hatırlıyor musunuz? birlikte, büyüklüğün neye benzediğini yeniden tanımladılar; sonsuza dek varislerinin ulaşması gereken çıtayı sonsuza dek yükseltmişler.
gittiklerinde cristiano ronaldo ve lionel messi'nin yerini almayacaklar.
gittiklerinde cristiano ronaldo ve lionel messi'nin yerini almayacaklar. shriederstock aracılığıyla friedemann vogel / epa
manchester city ve paris st.-germain'in bir dış politika kolu haline geldiği zaman, futbol takımlarının ve futbol turnuvalarının toplanıp sadece plütonlar ve tayfunlar ve büyüciler tarafından değil, aynı zamanda ulus devletler tarafından da satın alındığı bir on yıl oldu. kulüpler ve oyuncular aniden çin hükümetinin gazabına girebileceklerinden endişe etmek zorunda kaldıklarında.
tüm bunlar ve daha fazlası oldu, ancak sporda sosyal medyanın gelişinden daha önemli bir değişiklik düşünmek zor. bu babil hikayesini yeniden okurken - bir hafta kadar sonra twitter'da bir şey söylediğinde para cezasına çarptırılan ilk oyuncu olacaktı; zamanla, bu, dünyadaki yönetim organları için zengin bir gelir kaynağı haline gelecektir - ne kadar saf olduğumuzu çarpıcı hale getiriyor.
o zamanlar twitter, “sosyal ağ sitesi” veya “mikroblog” için bir yer olduğunu kaydetti. babel, yayınına değil, “twitter web sitesinde” yayınladı. futbol federasyonu'nun yetkilileri, onu cezalandırırken, twitter'da yayınlanan her şeyin “ulusal bir gazetede röportaj vermek” ile aynı olduğunu açıkladı.
dokuz yıl sonra, sosyal medya, kulüplerin hayranlarla iletişim kurma şeklini, oyuncuların halkla nasıl etkileşimde bulunduğunu ve sporu nasıl kullandığımızı, hem çimde hem de ondan uzak olanları temelden değiştirdi: ısırık büyüklüğünde parçalar , kısa altı saniyelik aksiyon klipleri, abartıyı ve oyunun her küçük yönünün, haberlerin her bir tahılının, konuşulan her kelimenin, yapılan her işin yakınlığını arttırıyor.
ama bundan daha fazlasını yaptı: sahte haberler için bir pota kanıtladı - bazılarımızın aslında sporda başladığını iddia edebileceği bir fenomen.
--- türkçe ---
--- ingilizce ---
a soccer decade defined by characters
by rory smithupdated jan. 2, 2020
soccer has changed beyond recognition in the last 10 years, on the field and off, as what used to be a sport has become content.
the head that unwittingly started a storm: ryan babel.
the head that unwittingly started a storm: ryan babel.hannah mckay/reuters
want more soccer in your inbox? sign up for rory smith’s weekly newsletter and we will send it to you every friday.
the start of soccer’s modern era can be dated precisely: jan. 9, 2011. it can be located exactly, too: to the twitter feed of ryan babel, the dutch forward then playing for a stuttering liverpool team. that was when, and where, everything changed, when the old world blended, instantly, into the new.
in case you have forgotten: on that day, liverpool lost (as it did, often, back at the start of the decade) an f.a. cup match to manchester united. it was a fractious game marked by hotly debated calls: howard webb, then the most highly regarded referee in england, awarded united a penalty in the first minute, and would later go on to send off steven gerrard, the liverpool captain.
liverpool did not think much of webb’s decision-making. kenny dalglish, the club’s manager, called the penalty decision a “joke.” babel vented his anger a little differently. he posted a doctored picture of webb, wearing a manchester united jersey, on his twitter feed. and in that simple act, he ushered in a new age.
it is hard to think of a decade in which soccer has changed so much, so quickly, as the 2010s. there is plenty of material for all manner of nostalgic essays about how it all happened, and what it all meant: tactically, financially, off the field and on.
a decade that started with spain conquering the world with its bottomless patience, wearing down opponents through the brutal hypnosis of tiki-taka, ended with soccer faster and more frenetic than ever as the priests of pressing and counterpressing — from their schools in germany and argentina — subverted the orthodoxy. soccer entered the 2010s as an exercise in dominating the ball and left it an exercise in controlling space.
it has been the age of the superclubs, in which the rich got ever richer and started to think that, actually, they did not need the poor at all. a decade in which barcelona, real madrid and bayern munich won the champions league in every year but three, when every major domestic league apart from england’s became a procession to the title, and when ajax, a club with a history to rival any other, could reach the final four of europe’s most prestigious competition as a “plucky” outsider.
and it has been the decade of the super players, too, of lionel messi and cristiano ronaldo, quite possibly the two greatest players of all time — don’t @ me — pushing each other to new, ridiculous feats of history with every passing year. remember that time messi scored 91 goals in 12 months, or that spell when ronaldo seemed to break a record every two weeks? together, they have redefined what greatness looks like; they have forever raised the bar their putative successors will need to reach.
there will be no replacing cristiano ronaldo and lionel messi when they are gone.
there will be no replacing cristiano ronaldo and lionel messi when they are gone.friedemann vogel/epa, via shutterstock
it has been a decade in which soccer teams, and soccer tournaments, were squabbled over and bought up not only by plutocrats and tycoons and magnates but also by nation states, when manchester city and paris st.-germain became an arm of foreign policy, when clubs and players suddenly had to worry that they might incur the wrath of the chinese government.
it has been all that and more, but it is hard to think of a more substantive change to the sport than the advent of social media. reading back through that babel story — he would, a week or so later, become the first player ever to be fined for saying something on twitter; in time, that would become a rich source of revenues for governing bodies the world over — it is striking how naïve we were.
twitter is a “social networking site,” or somewhere for “microblogging,” reporters noted at the time. babel did not post it to his feed, but on his “twitter website.” the football association’s officials, in punishing him, declared that anything published on twitter was the same as “giving an interview in a national newspaper.”
nine years later, social media has fundamentally altered the way that clubs communicate with fans, how players interact with the public and how we consume the sport, both the stuff that happens on grass and the stuff that happens away from it: bite-size chunks, brief six-second clips of action, ramping up the hyperbole and the immediacy of every tiny aspect of the game, every grain of news, every word spoken, every deed done.
but it has done more than that: it has proved a crucible for fake news — a phenomenon that some of us might argue actually started in sports
--- ingilizce ---
