34321
doğru bir kararla galatasaray erkek futbol takımı görevinden alınmış teknik direktör. herkes oldukça duygusal ve galatasaray taraftarının en büyük efsanesinin belki de son kez florya’dan ayrılmasına hem üzgün hem de kızgın. ancak geliyordu gelmekte olan. daha üç gün önce tribünlerin artık hocaya sırtını dönmeye başladığını yaşamadık mı? alınacak sıradaki bir kaç kötü sonuçta bu işin terim istifaya gideceğini hepimiz bilmiyor muyduk? fatih terim görevdeyken elbette başka bir antrenörle arkadan iş yapılması yakışıksız bir durum ancak yine de bu durum kararın doğru olduğu gerçeğini değiştirmiyor. hoca artık takıma sirayet edememeye başladı. oyuncular üzerindeki kontrolünün zayıfladığı ve metal yorgunluğa düştüğü çok barizdi. gönderilme şekline üzülenler var bir de. nasıl gönderilecekti, jübile ile mi? alkışlanarak mı? fatih terim gibi spor alanında hayatı yarışmakla geçmiş birisinin kendi bitişini kabulleneceğini düşünmek sadece iyimserlik. sporcular artık yapamadıklarını kabullenmekte oldukça zorlanan insanlardır. federer neden hala kortlarda? federer’in grand slam kazanma ihtimali var mı? hayır, yok. ama federer bunu kabullenmekte zorlandığı için hala yarışıyor. futbolcuların futbola vedalarına bir bakalım. robben veda edene kadar neler çekti, zorlandı kabul etmekte bu durumu. demem o ki fatih terim gibi birisinden “ben artık yapamıyorum, veda edeyim, bana da jübile yapın.” gibi bir söz duyma ihtimalimiz bence yok. gelelim hocanın takımla bağına. takım üzerinde otoritesi zaten epey zayıflamıştı. üstüne oyuncuların artık kendisine ve sistemine inanmadığını gösteren ruh hallerini hepimiz izliyoruz. bu takım neşeli değil. bu takım eğlenmiyor. kendilerine çizilmiş rollerde mutlu değiller. bunu herkesin gördüğüne eminim. üzülmek doğal, ancak alınan karar gerekliydi.
